دانلود فیلم شنای پروانه کامل
- ژانر : جنایی – درام – معمایی
- سال انتشار : ۱۳۹۹
- محصول کشور : ایران
- نویسنده و کارگردان : محمد کارت
- تهیه کننده:رسول صدرعاملی
داستان فیلم
ویدئویی از شنای زنی به نام پروانه (طناز طباطبایی) در استخر در فضای مجازی منتشر شده است. حالا هاشم (امیر آقایی) شوهر پروانه و برادرش حجت (جواد عزتی) به دنبال انتقام از منتشر کننده این فیلم هستند اما…
بازیگران
امیر آقایی , پانته آ بهرام , جواد عزتی , طناز طباطبایی , مه لقا باقری, علی شادمان، نیره فراهانی، مهدی حسینینیا، ایمان صفا، نادر شهسواری و با معرفی آبان عسکری
دانلود فیلم شنای پروانه با کیفیت بالا
دانلود فیلم شنای پروانه همه کیفیت ها
دانلود فیلم شنای پروانه با کیفیت ۴۸۰
دانلود فیلم شنای پروانه با کیفیت ۷۲۰
دانلود فیلم شنای پروانه با کیفیت ۱۰۸۰
دانلود فیلم شنای پروانه با کیفیت بلوری
ساير عوامل فيلم شنای پروانه
- مدیر فیلمبرداری: سامان لطفیان
- مدیرصدابرداری: مهدی صالح کرمانی
- طراح گریم: عظیم فراین
- طراح لباس: غزاله معتمد
- طراح صحنه: سعید حسنلو
- مدیر تولید: سعید هاشمی
- مدیر تدارکات: سجاد نوری
- دستیار اول کارگردان و برنامهریز: ایمان توکلی
- منشی صحنه: سیمین آزادی
- عکاس: فتاح ذینوری
جوایز و افتخارات فیلم شنای پروانه
در پایان مراسم جشنواره فیلم فجر و اعلام برندگان سیمرغ بلورین، فیلم شنای پروانه به تنهایی با کسب ۶ سیمرغ بلورین توانست در صدر جدول قرار بگیرد. ۶ سیمرغ کسب شده به شرح زیر است
- سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد: امیر آقایی
- سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن: طناز طباطبایی
- سیمرغ بلورین بهترین تدوین: اسماعیل علیزاده
- سیمرغ بلورین بهترین صداگذاری و میکس: آرش قاسمی
- سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران: رسول صدر عاملی
- سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری: مهدی صالحکرمانی
درباره فیلم
نقد و بررسی فیلم شنای پروانه
فیلم موبایلی زنی از یکی از محله های فقیر نشین پایین شهر تهران در استخر نمایش داده می شود. اوضاع به هم می ریزد و هاشم از روی حسادت همسرش را می کشد. کار منجر به قضاوت، انتقام و تلاش برای رضایت می شود.
شرط رضایت این است که به اصل ماجرا برسند و بفهمند چه کسی این ویدیو را گرفته و آن را لو داده است. این وظیفه حجت برادر جنایتکار هاشم می شود که جانش را مدیون اوست و برای نجات برادرش از تیغ باید شهر را زیر و رو کند.
حجت با هر قدمی که برمی دارد چیزهایی یاد می گیرد که با دانستن آنها دیگر نمی تواند همان آدم سابق باشد.
این خلاصه داستان «شنای پروانه ها» بود که خیلی سریع آن را مرور کردیم و همینطور اولین اقدام خود فیلم تا به اصل مطلب برسیم. برنده جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران، چندین نامزدی سیمرغ و دیگر و کلی جنجال و جنجال در مطبوعات درباره مقایسه با فیلم هایی مثل «مغزهای کوچک زنگ زده» و «متری شیش و نیم» یا شباهت. از شخصیت اصلی فیلم وحید مرادی و …
بس که کنجکاوی دیدن اولین ساخته محمد کارت است. به همین دلیل قابل درک است که چرا بر بازگشایی سالن ها با اکران «شنا با پروانه» اصرار و تاکید شده است. فیلمی که نشان می دهد موجی که از ته شهر در سینمای ایران برخاسته به این زودی ها فروکش نمی کند.
در رابطه با نقد فیلم شنای پروانه، آنچه که جلب توجه می کند، شور و هیجان برای نمایش صحنه های وحشتناک فضایی است که مملو از فساد و فساد است، نه به این معنا که مثلاً از یک فیلم جنایی و نوآر در فیلم می دانید.
تعریف ژانر؛ اینجا نگاه به شهر و لات بازی ناخودآگاه جنبه توریستی دارد و مثل این است که کارگردان با نشان دادن چیزهایی که فیلم های قبلی جرات انجام آن را نداشتند جای خودش را پر کند. با شکست این تور فیلم جذاب و سرگرم کننده، مخاطبان بدشان نمی آید و شاید به دنبال خون و قمه های بیشتری باشند.
این مشکل با پیشروی داستان و گذر از موقعیت ها، جنبه تاریک تری به خود می گیرد، احساس می کنید راوی هم مانند شخصیت اصلی آنقدر به این موقعیت عادت کرده که مشکل خاصی با غیرانسانی بودن موقعیت ندارد! درست در جایی که چنین رویکردی خطرناک است، «شنا با پروانه ها» با تعریف فردیت و آگاهی اجتماعی شخصیت اصلی نجات می یابد.
فیلم در طول نمایش چندین بار بلند می شود و از خطر سقوط و ناامید کردن تماشاگر جلوگیری می کند. با گرفتن یک فرض نه چندان منطقی و معقول برای شروع درام (پیدا کردن شخصی که فیلم را ارسال کرده و به جنایت اصلی نادیده گرفته می شود)، فیلم پیشرفت می کند و خیلی زود متوجه می شوید که برای حل معما باید از خانه های مختلفی بگذریم.
از آنجایی که اطلاعات و موقعیت ها به درام عمق نمی دهند، این کارکرد روایی تاثیر خود را در فیلمنامه از دست می دهد. اما قبل از اینکه ارتباط مخاطب با داستان و شخصیت قطع شود، فیلم دوباره زنده میشود و برگ تازهای ورق میزند.
درباره نگاه اجتماعی کمتر مترقی فیلم و این واقعیت که با رویکرد محافظهکارانه و شاید تقلیلدهندهاش به جنایات سازمانیافته و رابطهاش با قدرت، به دنبال چالش یا مقابله با گفتمان رسمی دولت نیست، میتوان بیشتر بحث کرد.
اما آنچه به نتیجه نهایی کار اعتبار می بخشد، قدردانی از فردگرایی و شخصیتی است که از تصمیمات دراماتیک خود و هزینه آنها دفاع می کند. دلیل اهمیت «شنای پروانه» در فیلمی است که سال ها تحلیل اجتماعی و هویت فردی را با انفعال و اختگی زیر پا گذاشته است.
نکته دیگر در مورد نقد و بررسی فیلم شنای پروانه، اولین فیلم بلند محمد کارت، هماهنگی بین تمامی عناصر و اجزای آن است. به گونه ای که «شنا با پروانه ها» تقریباً در هیچ ابعادی خروجی خاص و برجسته ای ندارد و در عوض قدرت خود را از قفل شدن عناصر به هم و میانگین قابل توجه آنها می گیرد.
این مشکل در بازی های سینمایی نیز دیده می شود. متعادل ترین بازی را جواد عزتی در نقش اول بازی می کند که به دلیل مشغله های چند سال اخیر چندان مورد توجه مخاطب قرار نمی گیرد.
سایر بازیگران از این فرصت برای دیده شدن نهایت استفاده را کردند و در نتیجه شاهد یک سری نقش آفرینی “برنده” بودیم که اکنون به دلیل جنبه دراماتیک و بیرونی نقش ها خودنمایی می کنند و به مرور زمان تاثیر خود را از دست می دهند.
البته در این بین باید به حضور مهدی حسینی نیا در نقش مصیب هم اشاره کرد، آن قسمت دیگر ماجرا که در کمال تعجب شما را متقاعد می کند که او در نقش یک بازیگر یک شرور واقعی است!
در میان فیلمهای نمایش داده شده در جشنواره فجر ۱۳۹۷، «پروانههای شنا» بهترین فیلم نبود، بلکه نزدیکترین اثر به خواستههای مخاطب و سلیقه حاکم بر جریان اصلی سینمای ایران امروز بود.
بنابراین جدای از تماشای یک فیلم استاندارد، با تماشای آن متوجه خواهید شد که بازار سینمای ایران در حال حاضر چه چیزی را در قالب «درام با موضوعات اجتماعی» می پسندد.
توضیح: عنوان مطلب اشاره دارد به یکی از دیالوگهای فیلم که در دورهمی لاتها و پای بساط نوشخواری از جانب آنها ادا میشود.
واکنش اولیه منتقدان به شنای پروانه جشنواره فجر ۲۰۱۸
به نظر می رسد در دومین روز جشنواره به فیلمی رسیده ایم که منتقدان پردیس ملت و مخاطبان سینماهای عمومی درباره آن به اجماع نسبی رسیده اند.
«شنا پروانه » اولین فیلمی بود که در روز دوم اکران شد و باعث خشم و ناامیدی منتقدان نشد. می توان گفت واکنش اکثر منتقدان به «پروانه شنا» این است که با فیلمی استاندارد و قابل قبول روبرو هستیم.
نمایش جسورانه فضای شنی پایین شهر، دوربین پرتنش و موقعیت های آتش زا از مهمترین ویژگی های فیلم است.
داستان با یک قتل ناموسی آغاز می شود و سپس ما یک روایت نوآر را در خیابان ها دنبال می کنیم تا یک راز را کشف کنیم.
جواد عزتی، امیر آقایی، پانته آ بهرام به همراه انبوهی از نابازیگرها در اولین فیلم بلند سینمایی محمد کارت به داستان جان بخشیدند.
در زیر به واکنش اولیه تعدادی از منتقدان به شنای پروانه در فیلموشات نگاه می کنیم.
علی ملاصالح: اولین تجربه محمد کارت یک نوآر معمایی است که در قالب یک فیلم اجتماعی ظاهر می شود. حالا فیلم های طبقه پایین با سعید رئوستی و حالا با محمد
کارت بهترین دوران خود را تجربه می کنند.
مریم قربانی: اولین فیلم بلند محمد کارت (با داستانی جذاب و بازیگران خوب) را می توان بهترین فیلم جشنواره تا کنون دانست. اگرچه به نظر می رسد او این ایده را از
“مغزهای کوچک زنگ زده” گرفته است، اما کارث ثابت کرده است که توانایی خلق آثار تخیلی و مستند را دارد. «پروانه های شنا» با ریتم مناسب و فراز و نشیب ها و گره هایی که به موقع شکل می گیرد و مخاطب قابل پیش بینی نیست، در کنار بازی تحسین برانگیز بازیگران به ویژه جواد عزتی و کارگردانی خوب، فیلمی را می سازد که می تواند. موفقیت پیش بینی شده و باکس آفیس خوب.
بهنام شریفی: «شنای پروانه» به عنوان اولین فیلم اثری قابل توجه است. اما ردپای سینمای روستایی و سیدی در این فیلم نمایان است. برخی غیرمنطقی ها در روایت به چشم می خورد. دهانه اثر انرژی بالایی دارد. جستجوی شواهد در مورد اینکه چه کسی ویدیوها را پست کرده است مرکز ثقل روایت را به سمت دیگری می برد. جست و جوی هویت تحریف شده محمد کارت پس از تجربه خوبش در سینمای مستند، اولین قدم خود را در سینمای بلند برمی دارد.
کتایون کیخسروی: یخی که در روز اول جشنواره وجود داشت با اجرای قطعه «شنای پروانه» آب شد. چون این فیلم سرعت نسبتاً خوبی دارد، داستانی نسبتاً قابل توجه و بازی های خوبی دارد. با این حال بازی خوب دو بازیگر نقش اول فیلم مستمر نیست.
جواد عزتی بهعنوان بازیگری که تقریباً در همه صحنهها حضور دارد، کار سختی دارد، اما برای مردی که ۵ سال پشت میلههای زندان سپری کرده، هنوز چیزهای زیادی برای تکمیل کردن وجود دارد. کارگردان موفق شد حتی در نقش های کوتاه بازی های خوبی از بازیگران بگیرد.
امین مبینی: دومین روز جشنواره و «شنای پروانه» که بالاخره چراغ اول را روشن کرد. در سینمای رئالیستی هر زمانی که کارگردانی درباره دنیایی که به نوعی تجربه کرده و مستقیماً از آن شناخت دارد فیلم بسازد، شانس موفقیت زیادی دارد. علاوه بر این، محمد کارت از این فیلم اول به شدت تسلیم شد.
کارگردانی مسلط و قدرتمند «شنای پروانه» باعث می شود در طول ۱۲۰ دقیقه فیلم کمتر حواسمان را به کاستی های فیلمنامه برسانیم. جواد عزتی بی شک یکی از شانس های اصلی جایزه بهترین بازیگر مرد خواهد بود.
سید آریا قریشی: در فیلمی که معمولاً از خلق شخصیت می ترسد، کارث در اولین فیلم خود به خلق شخصیت می پردازد. پیشفرض اصلی فیلم پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به اثری برای همدلی با یک ضدقهرمان روانرنجور داشت، اما نقشه (با وجود تصویر تیرهای از شهر که در نور کم صحنههای متعدد یک شهر شبانه میبینیم) بر فردیت قهرمان تأکید می کند و شخصیتی را خلق می کند که به نفع فردی باشد.
و این تصویری نیست که در فیلم های این سال های سینمای ایران دیده باشیم. «شنای پروانه» نه تنها در بخش نگاه جدید، بلکه در بخش رقابتی نیز می تواند یکی از مدعیان جشنواره امسال باشد.