بهترین فیلم های چارلز برانسون ۱۰ فیلم برتر

بهترین فیلم های چارلز برانسون

چارلز برانسون (Charles Branson)، با نام کامل سیر ریچارد تشارلز نیکولاس برانسون (Sir Richard Charles Nicholas Branson)، یک کارآفرین، مدیر ارشد، و سرمایه‌گذار برجسته انگلیسی است.

او در ۱۸ ژوئیه ۱۹۵۰ در بلک پول، لندن، انگلستان متولد شد. برانسون بیشتر به عنوان بنیانگذار و مدیر عامل گروه ویرجین شناخته می‌شود، که شامل بیش از ۴۰۰ شرکت در زمینه‌های مختلف از جمله هواپیمایی، رسانه، تلفن همراه، سفر فضایی، و تجارت‌های دیگر می‌شود.

برانسون در سال ۱۹۷۰ با تأسیس شرکت “ویرجین رکوردز” (Virgin Records)، به خانه‌سازی خود در صنعت موسیقی رسید.

این شرکت به طور چشمگیری در سال‌های بعدی رشد کرد و نام ویرجین را به عنوان یک نام تجاری برجسته بر جای گذاشت. برانسون سپس به سایر صنایع گسترش داد و ویرجین را به یک گروه شرکت‌های چندملیتی تبدیل کرد.

او در طول دوران کاری خود در زمینه کارآفرینی و سرمایه‌گذاری در بسیاری از صنایع موفق بود. برانسون تلاش کرد تا در صنایعی نظیر هواپیمایی با شرکت “ویرجین آتلانتیک” (Virgin Atlantic)، تلفن همراه با “ویرجین موبایل” (Virgin Mobile)، و سفرهای فضایی با شرکت “ویرجین گالکتیک” (Virgin Galactic) حضور یابد.

همچنین، چارلز برانسون به عنوان یک فعال اجتماعی و خیریه‌گر نیز شناخته می‌شود. او برنامه‌های مختلفی را در زمینه‌هایی نظیر آموزش، حفاظت محیط زیست،

، مبارزه با بیماری‌ها، و حمایت از جوانان و زنان راه‌اندازی کرده است. برانسون در سال ۲۰۰۴، بنیاد “ویرجین اونیتد” (Virgin Unite) را تأسیس کرد که به منظور حل مسائل اجتماعی و محیط زیستی فعالیت می‌کند.

علاوه بر این، برانسون نویسنده بست‌فروش کتاب‌هایی درباره کارآفرینی و موفقیت است، و در آثارش به تجربیات و ایده‌های خود در زمینه کسب و کار و رهبری می‌پردازد. برخی از کتاب‌های او عبارت‌اند از “Losing My Virginity” (از دست دادن دولت ملکی من) و “Screw It, Let’s Do It” (بذار بریم، بکنیمش).

چارلز برانسون با خلاقیت، جسارت، و انگیزه قوی خود، به یکی از موفق‌ترین و تأثیرگذارترین کارآفرینان جهان تبدیل شده است. او همواره به عنوان یک شخصیت پرشور و جذاب در عرصه کسب و کار شناخته می‌شود و با کسب ثروت و موفقیت، تأثیری عمده بر روی صنایع و جوانان سراسر جهان داشته است.

 

جانی گیتار – Johnny Guitar – ۱۹۵۴

یک فیلم وسترن زنانه از «نیکولاس ری» (Nicholas Ray) که در نیمه دوم قرن بیستم فیلمی محبوب بین مخاطبان و کارگردانان بود. این فیلم به سرعت در میان کارگردانان موج نو فرانسوی محبوب شد، اما پس از اکران توسط منتقدان مورد توجه قرار گرفت. مارتین اسکورسیزی بعداً آن را نمونه کامل یک فیلم فرعی خواند که به یک فیلم کلاسیک تبدیل شد، و چون مردم آمریکا نمی‌دانستند از آن چه بسازند، یا نادیده گرفتند یا به آن می‌خندیدند.

این اولین فیلم رنگی ری بود که بعداً تکرار شد و سال بعد در شورشی بدون دلیل به اوج رسید. کاری به یاد ماندنی و فراموش نشدنی.

 

بر دشت مرتفع بتاز – Ride The High Country – ۱۹۶۲

“سام پکین پا” (سام پکین پا) یکی از چهره های بزرگ سینمای آمریکا بود و به عنوان یکی از بزرگان ژانر وسترن فعالیت می کرد. آثار او آنقدر متفاوت و عجیب است که «در دشت های مرتفع بتاز» معمولی ترین وسترن اوست.

فیلمی دیدنی که مانند دیگر فیلم های پکین پا، طمع و خشونت را نشان می دهد. مضامین دیگر فیلم‌های پکین‌پا مانند تعهد خلاق، مرگ غرب و مفهوم شرافت مرد در این فیلم تکرار می‌شود.

 

سه خاک‌سپاری ملکیادس استرادا – The Three Burials Of Melquiades Estrada – ۲۰۰۵

اولین اثر به کارگردانی «تامی لی جونز» که اثری کمدی، تاریک و عجیب از سه گانه مرگ نوشته «گیلرمو آریاگا» (گیلرمو آریاگا) و ساخته «الخاندرو گونزالس اینیاریتو» است. جونز در این فیلم نقش مردی را بازی می کند که می خواهد انتقام مرگ دوستش ملکیادس استرادا را توسط شخصیت «بری پپر» بگیرد.

امروزه این فیلم را بیش از حد سیاسی و ضد واقعی آمریکایی می دانند. جونز در دومین فیلم خود، خانه دار، زنان و غرب را توصیف می کند.

 

زین‌های شعله‌ور – Blazing Saddles – ۱۹۷۴

کمدی مل بروکس که بهترین اثر اوست و نقدی است بر نحوه ارائه تاریخ آمریکا در رسانه ها. افزودن عناصر طنز به یک اثر نژادپرستانه آن را از واکر تماشایی تر می کند.

اگرچه کلایون لیتل و جین وایلدر در نقش کلانتر بارت و بچه واکو درخشیدند، اما هیچکدام انتخاب اول کارگردان نبودند. ابتدا قرار بود «گیگ یانگ» نقش واکو کید را بازی کند که در روز اول فیلمبرداری جنجال به پا کرد و منتقدان نتوانستند فیلمنامه نویس فیلم «ریچارد پرایور» (ریچارد پرایور) را برای حذف شخصیت بارت متقاعد کنند. . این فیلم هنوز هم دیدنی است.

 

واکر – Walker – ۱۹۸۷

فیلم زندگی‌نامه‌ای از الکس کاکس درباره تجربیات پزشکی ویلیام واکر در نیکاراگوئه، با موسیقی جو استرامر و فیلمنامه‌ای از رودی وورلیتزر. این فیلم به تدریج به اثری انتقادی از سیاست خارجی قرن بیستم آمریکا تبدیل شده است و البته خالی از استعاره یا دقت تاریخی است.

این فیلم در آن زمان به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفت و شکست تجاری آن به تبعید کاکس از هالیوود مرتبط بود. اگرچه نحوه نمایش تاریخ آمریکا از نگاه این فیلم می تواند دلیلی بر رد آن باشد. با این حال، این فیلم به سیاست‌هایی اشاره کرد که در طول سال‌ها آن را بیشتر تماشا کرد.

 

حریص – Ravenous – ۱۹۹۹

شاید آنتونیا برد انتخاب خوبی برای کارگردانی این فیلم به نظر نرسد اما باید بدانید که پس از مشکلاتی که بین عوامل سازنده و کارگردان اصلی پیش آمد، کارگردان آن را ترک کرد و آنتونیا جای او را گرفت و البته بازیگران نیز از این تصمیم استقبال کردند. من کردم

به گفته برد، این تجربه هالیوودی به او کمک کرد تا بیشتر درباره فیلمنامه تد گریفین در مورد آدم خواری در سیرا نوادا درک کند و با اینکه برد از نتیجه می ترسید، این فیلم به عنوان عجیب ترین فیلم این استودیو مورد استقبال قرار گرفت. موسیقی عجیب «مایکل نایمن» و خوانندگی «دیمون آلبارن» نیز به موفقیت آن کمک کرد.

 

مرد مرده – Dead Man – ۱۹۹۵

فیلمی از «جیم جارموش» که سنت «اسید وسترن» را ادامه می دهد. این فیلم نیز مانند بسیاری از فیلم های جموس، بازیگران مختلفی را در یک داستان قرار می دهد، اما در این میان قهرمان هندی «گری فورد» و پسر شهر «جانی دپ» خاطره انگیز شدند.

موسیقی متن گیتار الکتریک نیل یانگ، ستاره افسانه ای راک، این فیلم را فراموش نشدنی می کند. پس این وسترن دیدنی را تماشا کنید.

 

ال توپو – El Topo – ۱۹۷۰

فیلمی تأثیرگذار از «الخاندرو جودوروفسکی» که از آن به عنوان اولین فیلم نیمه شب یاد می شود و میراث آن تا به امروز باقی مانده است. بیشتر شهرت فیلم مدیون ایده های کارگردان است که امروزه هم درباره آن صحبت می شود. حتی گفته می شود او برای صحنه ای از فیلم چند صد خرگوش را با چنگال کشته است.

این فیلم نیز مانند اکثر آثار جودوروفسکی دارای تصاویر مذهبی و عناصر تکان دهنده ای است که می توانید به سلیقه خود تفسیر کنید. منتقد فیلم «پلین کائل» آن را «اسید وسترن» نامید و آن را سرآغاز آن زیرژانر معرفی کرد.

 

سکوت بزرگ – The Great Silence – ۱۹۶۸

یک وسترن اسپاگتی ساخته سرجیو کوربوچی که به خاطر پایان پوچ یا تاثیرش بر این ژانر معروف است. تأثیر او را می‌توان در «هشت نفرت‌انگیز» کوئنتین تارانتینو و موسیقی انیو موریکونه مشاهده کرد.

فیلمی با الهام از فیلم های ایتالیایی این دوره که دوبله شده است و می توانید دوبله ایتالیایی یا فرانسوی آن را ببینید. اجراها، از بازی کاملاً خاموش ژان لوئیس ترینتینان به شخصیت شرور فراموش نشدنی کلاوس کینسکی، فیلم را به یاد ماندنی می کند.

 

سرزمین چاتو – Chato’s Land – ۱۹۷۲

آغازگر همکاری دو ستاره سینما، چارلز برانسون، بازیگر و مایکل وینر، کارگردان. شخصیت Chatto با بازی برانسون، آپاچی است که در آستانه قتل است، اما افراد دیگری را در کنار خود دارد، مانند سربازی با بازی «جک پالنس» که هر کاری را به نام عدالت انجام می دهد.

از آنجا، فیلم از یک وسترن آموزشی به یک فیلم اسلشر تبدیل شد و بسیاری آن را شبیه فیلم‌های جنگ ویتنام می‌دانستند که در دهه بعد تولید شدند.